Wspomniane utrudnienia nie przeszkodziły nam jednak w uczczeniu wielkiego święta kultury w wyjątkowy sposób, dlatego w piątek, 26 marca, w wirtualnych progach Zespołu Szkół nr 35 gościliśmy artystów z Warszawskiej Opery Kameralnej, którzy zgodzili się opowiedzieć o swojej pracy oraz zabrać nas na niekrótką wycieczkę po niedostępnych na co dzień wnętrzach świątyni muzyki i aktorstwa. Młodzież uczestnicząca w warsztatach mogła posłuchać wypowiedzi reżysera, pana Grzegorza Bonieckiego, dotyczącej kulis pracy nad sztuką, pani Jolanta Denejko, asystentka reżysera, opowiedziała m.in. o próbach i narodzinach koncepcji interpretacyjnych tekstów, trudy i uroki nauki śpiewanej roli przedstawiła śpiewaczka operowa i bibliotekarka, pani Małgorzata Kmieć-Hajdukiewicz. Oko kamery przeniosło nas także do garderoby, w której pani Anna Wysokińska-Gala zaprezentowała (także na sobie J) młodzieży przepiękne stroje (m.in. z „Czarodziejskiego fletu”) i rekwizyty, z którymi artyści występują na scenie. Pani Ewa Bernatowicz, perukarka i charakteryzatorka, odsłoniła tajemnice scenicznych włosów, wąsów i baków, z kolei pani Joanna Świerżewska, specjalistka w dziale produkcji i, na potrzeby naszego spotkania, operatorka kamery, podzieliła się z nami anegdotami z życia pracownika Warszawskiej Opery Kameralnej.
Doświadczeń, wrażeń oraz atmosfery, która dostarczyła zgromadzonym w wirtualnej przestrzeni tak wielu pozytywnych emocji, nie da się oddać w żadnym tekście. Postawa naszych gości, skromność wyrażona przez nich gestem, słowem oraz otwartość na pytania zadawane przez uczestników z pewnością przyczyniły się do zmiany postrzegania teatru muzycznego przez młodzież, a Warszawska Opera Kameralna stała się miejscem „oswojonym” i przyjaznym dla tych, którzy dotąd w niej nie byli. 
Internetowe spotkanie ponad 150. uczniów z klasy I H, I L, II E, II H, II T, III T i IV L i ich nauczycieli z przedstawicielami warszawskiej instytucji kultury było bezprecedensowym wydarzeniem, które z pewnością trwale zapisało się w pamięci wszystkich jego uczestników. Pragniemy raz jeszcze wyrazić wdzięczność za poświęcony czas i za tę niezapomnianą przygodę z prawdziwą Sztuką, będącą jedynie wstępem do współpracy naszych społeczności.